3 Ocak 2013 Perşembe

Cennetten El Sallamak

            Üç kız kardeş aynı üzüntüyü paylaşıyorlardı. Bir araya geldikleri zaman konu hep aynı idi: Erkek Kardeşleri. İki erkek kardeşleri vardı. Söz dinlemiyorlardı. 
         Kardeşleri, işinde gücünde doğru yaşamaya çalışan iyi insanlardı. Kimseye zararları yoktu, ellerinden geldiği kadar iyilik de yapıyorlardı. Çocuklarını doğru yetiştirmişler, evlendirmişler, helâl yoldan çalışıp kazanan, inançlı, vatanını, milletini seven fertler olarak topluma kazandırmışlardı. Hepsi iyi güzeldi ama yine de onların ahretinden endişe ediyorlardı. Çünkü onlara göre bu güzel davranışların bir yola, bir tarikata girerek taçlanması gerekiyordu. Yola girmeden, bir mürşitten el almadan, insan ahretini kurtaramazdı. Sadece tarikata girmek bile kurtuluş ve cennete girmek için yeterli idi. Zaten doğru insanlardı bir de onların tarikatına girseler cennet garanti idi. Bütün tarikatlar Hak’tı ama en güzeli kendi tarikatları idi. Gelseler ne güzel olurdu.